از آنجا که غفلت مهمترین آفت تهدیدکننده ی واقع گرایی است بیشترین کسانی که سعی در توجیه کردارها، رفتار و اندیشه های گوناگون اجتماعی، عقیدتی، ی و اقتصادی ویژه ی خودشان دارند از ترفندها ی اغفالگرایانه بهره گرفته و افراد را به سوی فراموشی یا اجتناب از واقعگرایی براساس سرگرمی و اشتغال بر واقع نمایی هایی را دارند که اگرهم واقعیت تلقی شوند در مراحل و مرتبه های بعدی قرار دارند بنابر این چهره های قداست و خدایی در بعد عقیدتی در عین حالی که با توجیهاتی واقع امر شمرده می شود در مراتب بعدی هستند؛ به عنوان مثال پیروان جناب معاویه به بهانه ی خونخواهی خلیفه ی کشته شده ای که قرائن و شواهد نشانگر کشته شدن او به وسیله ی مروان حمار فرستاده ی ویژه ی معاویه حکایت دارد در برابر بیعت کنندگان امیرالمؤمنین(ع) که بیشترین آنان صحابی پیامبر(ص) بودند قدبرافراشته و گروندگان خود را فریفتند.
درباره این سایت